Dave van Veen: “Weg met die schotten, kaders en bureaucratie!”
Vol vertrouwen staat Dave van Veen weer in het leven. Het gaat goed met hem, zijn gezin en zijn eigen bedrijf. Dat was vijf jaar geleden nog anders. Verslaafd, verward, een psychose, instanties die langs elkaar heen werkten: hij heeft het allemaal meegemaakt. “Echt, het kan iedere gewone burger overkomen.”
Verslaafd, verward, psychose. Klinkt heftig.
“Dat is het ook. Ik had een relatie, een goede baan, werkte altijd hard en we woonden in een leuk huis. Voor mijn gevoel had ik alles op de rit. Ik kwam in 2008 niet zomaar ineens in de problemen, de vier jaar daarvoor bouwde zich dat al op: relatieproblemen, drugsgebruik, schulden, foute vrienden. Ik overzag het niet meer, het groeide me boven mijn hoofd en langzamerhand gleed ik af naar de criminaliteit.”
Had u dat zelf door?
‘Nee, niet dat het zo erg was. In die tijd leefden we voornamelijk in de nacht. Andere gebruikers en drugsdealers zaten uren bij ons op de bank, er was veel ruzie onderling, we zorgden echt voor overlast in een keurige wijk. De tuin was bijvoorbeeld ook een puinhoop. Ik was echt de tokkie van de buurt. Het was een chaos in mijn hoofd. Ik kreeg een psychose, al had ik dat zelf niet door. Zelf dacht ik dat het allemaal wel meeviel. Later heb ik nog weleens aan vrienden gevraagd waarom ze me niet hielpen. Maar ze zeiden dat er geen binnenkomen aan was.”
Maar u bent er weer!
“Jazeker! Met mij gaat het heel goed. Ik heb een gezin met drie kinderen en ben in 2014 gestart met mijn eigen bedrijf, aware4youth. Ik begeleid mensen met een verslaving, met een psychiatrisch verleden of met een crimineel verleden naar werk en ben bezig met het opzetten van een project om jongeren vanuit de gevangenis te begeleiden naar werk. Toch was ik er niet zomaar, het was een proces en een gevecht van jaren om te komen waar ik nu ben. Ik werd rondgepompt van justitie naar forensische psychiatrie, reguliere psychiatrie, UWV, woningcorporaties en sociale werkplaatsen. Voor mijn gevoel hield het niet op. Je komt in een wereld terecht van bureaucratie, schotten en kaders.”
Schotten en kaders?
“Hulpverleningsinstanties redeneren allemaal vanuit hun ‘eigen stukje’, er is onvoldoende verbinding tussen de instanties onderling. Er moet veel meer samengewerkt worden tussen gemeenten, woningcorporaties, et cetera. De hulpverlening in Nederland is top-down geregeld: overheid-gemeente-burger. Maar het moet precies andersom, bottom-up. Denkend vanuit degene die hulp nodig heeft.
Echt, als iemand mij ooit eens gevraagd had: ‘Wat is er mis met jou en wat wil je?’, had ik de mogelijkheid gehad er sneller uit te komen. Ik werd ‘gestript’ en gelabeld door de instanties - allemaal met goede bedoelingen, daar twijfel ik niet aan - en kwam vervolgens in een systeem terecht dat ontwikkeld is voor iedereen, ‘one size fits all’. Maar ja, dat werkt natuurlijk niet. De hulpverlening moet de mensen centraal stellen die hulp nodig hebben. Die kunnen prima meedenken.”
Omgaan met bewoners met verward gedrag
In de training Omgaan met bewoners met verward gedrag oefenen we veel met verschillende soorten gedrag en hoe je hier wel en niet mee om kunt gaan. Die training helpt je ook om gedrag te herkennen zodat je op een meer passende wijze met degene kunt communiceren. Ook leer je je je eigen grenzen (h)erkennen. Het is namelijk ook echt heel erg belangrijk te weten waar jouw mogelijkheden ophouden en je andere (hulp)instanties moet opschakelen.
Datum: 28-01-2017